စ႐ိုက္ဆိုးျခင္း၊ ႏွင့္ စိတ္ဓါတ္ ဆိုးျခင္း

လိုက္လုပ္ခ်င္မွလုပ္ေနာ္....အဆိုးအေကာင္းတာ၀န္မယူပါဗ်ာ.... SO SORRY......THANATAL...

အခ်ိဳ.သည္- ျဖဴစင္ေသာ စိတ္ရင္းေကာင္းမ်ား ႐ိွေသာ္လည္း- အျပဳအမူ၊ အေျပာ အဆို တိုေတာင္း မွဳေၾကာင့္- အေျပာဆိုးသူ၊ ႐ိုင္းျပသူ အျဖစ္ သတ္မွတ္ျခင္း ခံရကာ ေ၀းေ၀းမွ ေ႐ွာင္႐ွား ခံၾကရၿပီး၊ အခ်ိဳ.မွာလည္း မိမိသူငယ္ခ်င္း အတြက္ ျဖစ္ေစ၊ အျမင္မေတာ္ေသာ ကိစၥမ်ားႏွင့္ ပါတ္သက္၍ ျဖစ္ေစ၊ ကိုယ္ႏွင့္ မဆိုင္ေသာ ကိစၥမ်ားတြင္ ပါ၀င္၍ ခိုက္ရန္ ျဖစ္မိျခင္း ေၾကာင့္ အခ်ဳပ္က်၊ ေထာင္က် အျပစ္ဒဏ္ ခံၾကရတတ္သည္။ ထိုသူမ်ားကို လူဆိုးဟု သတ္မွတ္ၾကမည္ ဆိုလွ်င္- မိမိကိုယ္မိမိ သပ္သပ္ ရပ္ရပ္ ၀တ္စား ဆင္ယင္ၿပီး၊ လူၾကည္ညိဳေအာင္ ေနေသာ္လည္း- မည္သူ တစ္ဦး၏ အက်ိဳးကိုမွ ေစတနာမွန္ ျဖင့္ ကူညီ ေဆာင္႐ြက္ေပးျခင္း မ႐ိွပဲ၊ တနည္းအားျဖင့္ မ်က္စိေ႐ွ.တြင္ ျမင္ေနရေသာ မတရားမွဳ မ်ားတြင္ “ငါ ႏွင့္ မဆိုင္” ဟု ဘယ္သူ ေသေသ၊ ငေတမာ ၿပီးေရာ ဆိုေသာ စိတ္ဓါတ္ ႐ိွသူမ်ားကို လူေကာင္းဟု သတ္မွတ္ ႏိုင္ပါမည္လား။

ျမတ္စြာ ဘုရား႐ွင္ သက္ေတာ္ထင္႐ွား ႐ိွစဥ္ကာလ က- အျခားသူအား စကား စေျပာလွ်င္- “ဟဲ့- သူယုတ္မာ” ဟု စတင္ ေခၚတတ္သည့္ အက်င့္႐ိွသည့္ ရဟႏၲာ မေထရ္ တစ္ပါး ႐ိွသည္ကို ဖတ္ဘူး ပါသည္။ ကိေလသာ ကင္းစင္ေသာ ရဟႏၲာ ျဖစ္၍- စိတ္ဓါတ္ပိုင္း ဆိုင္ရာႏွင့္ ပါတ္သက္၍ ေျပာစရာ ႐ိွမည္ မထင္ပါ။

ဤသည္မွာ- စ႐ိုက္ ႏွင့္ စိတ္ဓါတ္ ခြဲျခား သံုးသပ္ႏိုင္ ဘို႔ စဥ္းစား ႏိုင္ရန္ ျဖစ္သည္။

ျမန္မာ ရာဇ၀င္တြင္ ထင္႐ွားသည့္ စစ္သူႀကီး မဟာဗႏၶဴလ ျဖစ္လာမည့္ ေမာင္ရစ္သည္- ဒီပဲရင္း ေဒသ၊ ၄င္းေမြးရာ ဇာတိတြင္- ေနရာတကာ ရန္ျဖစ္၊ မူးလွ်င္ ေသြးဆိုးတတ္ေသာ သူဟု ငယ္ေပါင္းမ်ားက အသိအမွတ္ ျပဳထားရသူျဖစ္သည္။

ကမာၻေပၚတြင္ လူေပါင္းမ်ားစြာ၏ အသက္၊ အိုးအိမ္ကို ပ်က္စီးေစရန္- စစ္ႀကီးမ်ားကို ဖန္တီး ခဲ့သူတို႔သည္- ဂုဏ္သေရ႐ိွ၊ ပညာတတ္ ခ်မ္းသာ၍ လူႀကီး လူေကာင္းမ်ား အျဖစ္ အမ်ားက အသိအမွတ္ ျပဳခံထား ရသူမ်ား ျဖစ္သည္။

ေအးေဆးစြာ ေနထုိင္၍ ပညာတတ္ တစ္ေယာက္ အျဖစ္ေရာက္႐ိွေသာ္လည္း- မိမိကိုယ္ တစ္ဦး တစ္ေယာက္၏ ဘ၀ ရပ္တည္မွဳ ကိုသာ အာ႐ံုစိုက္ေသာ မိမိအတြက္ အက်ိဳးမ႐ိွလွ်င္၊ တနည္း အားျဖင့္ မိမိ၏ အက်ိဳးစီးပြားကို မထိခိုက္ေသးသေ႐ြ.၊ အားလံုးကို လ်စ္လ်ဴ႐ွဳတတ္ျပီး အျခားသူမ်ား၏ အခက္ အခဲကို ကူညီ ေပးလိုစိတ္ မ႐ိွေသာ သူမ်ားကိုမူ ေနရာတိုင္းတြင္ ေတြ႔ႏိုင္ ပါသည္။

ဆိုးေပ ၾကမ္းတမ္းေသာ လူသတ္သမား တစ္ေယာက္သည္ လ ူအေရအတြက္ ရာဂဏန္းမွ် ကိုသာ အလြန္ဆံုး သတ္ျဖတ္ႏိုင္ မည္ျဖစ္ေသာ္လည္း၊ ျပံဳး႐ႊင္ ခ်ိဳသာေသာ ဂုဏ္ႀကီး႐ွင္ ရာထူး ႀကီးမားေသာ လူႀကီး လူေကာင္း ဆိုသူမ်ားသည္ လူအေရ အတြက္ သိန္းသန္း ႏွင့္ ခီ်၍ တိုက္႐ိုက္ ေသာ္ လည္းေကာင္း၊ သြယ္၀ိုက္၍ေသာ္ လည္းေကာင္း သတ္ျဖတ္ ႏိုင္ခဲ့ၾက ပါသည္။ ဆက္လက္၍ လည္း လုပ္ေဆာင္ေနၾကဆဲ ျဖစ္ပါသည္။

သို႔ဆိုလွ်င္- သူတို႔သည္ လူေကာင္း ျဖစ္ၾက ပါ၏ေလာ။

ျမတ္စြာ ဘုရားကို နည္းမိ်ဳးစံုျဖင့္ လုပ္ၾကံႏိုင္ရန္ ၾကံစည္ အားထုတ္သူ၊ သံဃာ သင္းခြဲသူ ေဒ၀ဒတ္ သည္- ေဒ၀ဒဟ ျပည္၏ နန္းညႊန္႔ နန္းလ်ာ မင္းသားလည္းျဖစ္၊ ဘုရားႏွင့္ ညီအကို ၀မ္းကြဲ ေတာ္သူလည္း ျဖစ္၊ ေယာက္ဖေတာ္သူလည္း ျဖစ္၏။ မိမိ၏ တန္ခိုး အစြမ္းကို ျပသျပီး အဇာတသတ္ မင္းသားငယ္ ထံမွ လာဘ္ လာဘမ်ားကို ဇိမ္က်က် စားေသာက္ ေနသျဖင့္ ျမတ္စြာ ဘုရားမွ- ၄င္းအား “ငါဘုရားတြင္ သာရိ ပုတၱရာ၊ ေမာဂၢလာန္ စေသာ လက္၀ဲေတာ္ရံ၊ လက္ယ်ာ ေတာ္ရံ သံဃာမ်ား ႐ိွေနလွ်က္- သင့္ကဲ့သို႔ အမ်ားတံေထြးကို စားသူအား မည္သို႔ ေၾကာင့္ သံဃာကို အပ္ရပါမည္နည္း” ဟု ျပင္းထန္စြာ မိန္႔ဆိုေသာ အခါတြင္- ျမတ္စြာဘုရား ႐ိုေသစြာ လက္ယ်ာရစ္ သံုးပါတ္ ပါတ္ၿပီးမွ ယဥ္ေက်းစြာ ျပန္ထြက္သြားကို ေဒ၀ဒတ္ကို လူေကာင္းဟု ဆိုႏိုင္ ပါမည္လား။

ဤသည္မွာ- စ႐ိုက္ႏွင့္ စိတ္ဓါတ္ ကြာျခားမွဳပင္ ျဖစ္သည္။

တစ္ဘက္တြင္ ဂုဏ္သေရ႐ိွ ဘုရား လူႀကီး အမည္ခံ၍- ရပ္႐ြာတြင္ ၾသဇာေညာင္း ေသာ္လည္း မိမိ၏ လိုဘ ျပည့္ေရး အတြက္- လိုအပ္လွ်င္ လိုအပ္သလို- လာဘ္စားရန္၊ အက်င့္ပ်က္ရန္၊ မိမိႏွင့္ မသင့္ျမတ္သူမ်ားကို ေခ်ာက္ခ်ရန္၊ ေဖာက္ျပန္ရန္ ၀န္မေလး ေသာ လူႀကီး၊ လူေကာင္း ဆိုသူတို႔ႏွင့္ ထမီစုတ္ ခိုးသူ - သူခိုးတို႔ မည္သူက ပိုသာမည္ ထင္ပါသနည္း။

လက္မ႐ြံ. လူမိုက္ ဆိုေသာ လူတစ္ေယာက္ႏွင့္- အဆင့္ျမင့္ လူဂုဏ္တံ တစ္ေယာက္ တို႔ မည္သူက ပို၍ လူ႔ေဘာင္ေလာက ကို ဒုကၡေပးႏိုင္ပါသနည္း။

အားငယ္စိတ္ ႏွင့္ အေျခအေန ပါတ္၀န္းက်င္-

ဆရာႀကီး ပီမိုးနင္း အေနျဖင့္ လူတို႔၏ သိမ္ငယ္စိတ္ အေၾကာင္းကို ေရးသားခဲ့ဘူးပါသည္။ လူတိုင္းတြင္ သိမ္ငယ္စိတ္ ႐ိွၾကသည္။ ထို႔စိတ္ေၾကာင့္ ပင္- ထိုသိမ္ငယ္စိတ္ကို ကာကြယ္ ဖံုးအုပ္ရန္ အတြက္ မာန ကိုေမြးယင္း- အတၱတို႔ ႀကီးထြား လာၾကသည္။ ဥစၥာ႐ိွသူက ဥစၥာမာန ျဖင့္ ေထာင္လႊား၍ ၄င္း၏ သိမ္ငယ္စိတ္ကို ကာကြယ္ေနစဥ္တြင္- ဥစၥာမ႐ိွသူ ကလည္း- “သူ႔မွာ ပိုက္ဆံ ႐ိွတာ၊ ငါက ဘာလို႔ ဂ႐ုစိုက္မွာလဲ” ဟု မိမိ၏ သိမ္ငယ္ စိတ္ကို ျပန္လည္ ကာကြယ္ယင္း- မ႐ိွမာန ျဖစ္တည္ လာရသည္။

ဆီးသီးသည္ မဗ်ိဳင္းသည္ မိမိ အေနျဖင့္ ဆီးသီးသည္ ဘ၀မွ ဘုရင့္ မိဖုရား အျဖစ္ေရာက္ခဲ့ ၿပီးေနာက္္ ဆီးသီးကိုပင္ မျမင္ဘူးခ်င္ေယာင္ ေဆာင္ခဲ့ ရသည္မွာ ႏံုခ်ာေသာ ခဲ့ေသာ မိမိ၏ အတိတ္ ဘ၀ကို အျခားသူမ်ား သိသြားမွာ စိုးေသာ သိမ္ငယ္ စိတ္ေၾကာင့္ ျဖစ္၏။

တစ္ခိ်န္က ျမန္မာျပည္တြင္ ထင္႐ွားခဲ့ေသာ လူမိုက္ဂိုဏ္း ေခါင္းေဆာင္ လမ္းမေတာ္ ဖိုးတုတ္သည္- ထိုသို႔ အေနအထား မေရာက္မီက-လြန္စြာ ေၾကာက္တတ္ေသာ လူေတာ မတိုး သည့္ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းသား တစ္ဦး အျဖစ္ျဖင့္ သရက္ေတာ ေက်ာင္းတိုက္တြင္ ႀကီးျပင္း လာခဲ့သူ ျဖစ္ပါ၏။

ဤအခ်က္မွာ- အားငယ္မွဳေၾကာင့္- ျဖစ္လာတတ္ေသာ ေနာက္ဆက္တြဲ စိတ္ဓါတ္မ်ား ျဖစ္ပါ၏။

ဘုရား အေလာင္းေတာ္ ကဲ့သို႔ ျမင့္ျမတ္ေသာ မဟာလူသား တို႔တြင္မူ- လူသာမာန္ တို႔ကဲ့သို႔ သိမ္ငယ္ စိတ္ မ႐ိွ၊ ထို႔ေၾကာင့္လည္း- မိမိအသက္အား ရန္႐ွာသူကိုပင္ ခြင့္လႊတ္ႏိုင္ၾကသည္။ မိမိက တစ္ဘက္သူအား အႏိုင္ရေသာ အခါ - ထိုသူအား အဆံုးစီရင္ျခင္းသည္ ထိုသူကို ေၾကာက္၍ ျဖစ္သည္ကို စိတ္ပညာ႐ွင္မ်ား နားလည္ပါသည္။

မိမိ၏ အသက္ကို ခ်မ္းသာရန္ အတြက္- အ႐ွက္ကင္းမဲ့စြာ ေတာင္းပန္ တိုးလွ်ိဳး ရမွာ ၀န္မေလးသူသည္- အႏိုင္ရေသာ အခါ တစ္ဘက္သူအား သတ္ပစ္ရန္ ၀န္မေလးတတ္။

မိမိတြင္ ေငြေၾကးမ႐ိွခင္က ေငြေၾကးမ႐ိွသူမ်ားကို အထင္ႀကီး၊ တိုးလွ်ိဳးေတာင္းပန္ တတ္သူသည္ ေငြေၾကး ျပည့္စံုသြားေသာ အခါ ယခင္ က မိမိ အေနအထားတြင္ ႐ိွေသာသူ တို႔ အေပၚတြင္ အထင္ေသး၊ ႐ွဳံ.ခ်၍၊ ေငြဂုဏ္ေမာက္ တတ္သည္မွာ- ၄င္း၏ ဟဒယ ႏွလံုးဓါတ္ သည္ ႏုနယ္၍- ေငြေၾကးဟူေသာ ဗဟိဒၶတရား၏ လႊမ္းမွဳဒဏ္ကို မေတာင့္ခံ ႏိုင္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။

ဤသည္မွာ အေၾကာက္တရား၊ သိမ္ငယ္မွဳေၾကာင့္ ျဖစ္လာေသာ စိတ္ဓါတ္ တို႔ ျဖစ္သည္။

စ႐ိုက္သည္- အထံုအျဖစ္ျဖင့္ ပါလာေသာ အရာျဖစ္၍- အလြယ္တကူ စြန္႔ပစ္ရန္ မလြယ္။ အျခားတစ္ဘက္တြင္ ပင္ကုိယ္ စိတ္ဓါတ္ အားျဖင့္- အားငယ္သူ၊ ေၾကာက္တတ္သူ၊ မိမိကိုယ္ မိမိ အလြန္ ခ်စ္တတ္သူ တို႔သည္- အေျခအေန တစ္ခုသို႔ ေရာက္သြားေသာ အခါ မိမိ၏ အသက္႐ွင္သန္ ေရးအတြက္ ေသာ္လည္းေကာင္း၊ မိမိ၏ ဂုဏ္သိကၡာ မဆံုး႐ံွဳး ေစေရး အတြက္ လည္းေကာင္း၊ ယုတ္မာ ၾကသူမ်ား ျဖစ္သြား တတ္ပါ၏။ ထိုသူသည္ ပညာတတ္သူ ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ဥစၥာ႐ိွသူ ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ေဆြဂုဏ္ မ်ိဳးဂုဏ္ ႀကီးမားသူ လည္းေကာင္း၊ မည္သူ မဆို ျဖစ္ႏိုင္ ပါသည္။ ပင္ကိုယ္ ခိုင္မာသည့္ စိတ္မ႐ိွပဲ- ခ်စ္ျခင္း၊ ေၾကာက္ျခင္း၊ ေတြေ၀ ျခင္း (အားငယ္စိတ္ ၏ ေနာက္ဆက္တြဲ) တို႔ေၾကာင့္- အေျခအေန တစ္ခုတြင္ ဆိုး႐ြားယုတ္မာ ေသာသူ အျဖစ္ေျပာင္း သြားႏိုင္ေသာ္လည္း- စ႐ိုက္ေကာင္းသူ ျဖစ္လွ်င္- ထိုသူ ဆိုးသည္ ကိုပင္ ပါတ္၀န္းက်င္က ဆိုးသူဟု မျမင္သိႏိုင္ပါ။

တကယ့္ အျပင္ေလာကတြင္ လူဆိုးႏွင့္ လူေကာင္းသည္ ႐ုပ္႐ွင္ထဲ၊ စာအုပ္ထဲ မွာလို အလြယ္တကူ ကြဲျပား မေနပါ။

အဘယ့္ေၾကာင့္ ဆိုေသာ္ ေကာင္းေသာ စိတ္ဓါတ္မ်ား ျဖစ္သည့္- မတရားမွဳကို မုန္းတီးျခင္း၊ အားနည္းသည့္ ဘက္မွ ရပ္တည္ျခင္း၊ သနားျခင္း၊ စေသာ စိတ္ဓါတ္ တို႔သည္လည္း လူဆိုးဟု သတ္မွတ္ ထားေသာ သူမ်ားတြင္ ႐ိွေနၾကသလို- ဆိုးညစ္ ယုတ္မာေသာ၊ တစ္ကိုယ္ေကာင္း ဆန္ေသာ၊ မနာလို ၀န္တိုေသာ ဣသာ မစၦိရိယ၊ ဆိုေသာ စိတ္ဓါတ္ မ်ားသည္လည္း လူေကာင္းဟု သတ္မွတ္ျခင္း ခံထားရေသာ သူမ်ားတြင္ ႐ိွေနေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။

ဒုတိယ ကမာၻစစ္အတြင္းက အင္မတန္ ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္သည္ဟု ထင္႐ွားေသာ နာဇီ အရာ႐ိွႀကီး အခ်ိဳ.ကို လုပ္ႀကံရန္ အတြက္- မဟာမိတ္ သူလွ်ိဳမယ္ တို႔သည္ ယံုၾကည္ျခင္း ခံရေသာ အတြင္းစည္း အေနအထားကို ေရာက္ခဲ့ၿပီးမွ- ထိုသူတို႔တြင္ လူႀကီးလူေကာင္း ဆန္ေသာ၊ လက္ေအာက္ ငယ္သား အေပၚ ယံုၾကည္ေသာ စိတ္ဓါတ္မ်ားကို ေတြ႔ရျခင္းေၾကာင့္ ထိုသူတို႔အား လုပ္ၾကံရန္ အတြက္ မလုပ္ရက္ ႏိုင္ခဲ့ၾကေသာ သူလွ်ိဳတို႔၏ အေၾကာင္းကို ၾကားဖူး ပါသည္။

အထက္ပါ ႐ွင္းျပခ်က္တို႔ကို အႏွစ္ခ်ဳပ္လိုက္လွ်င္ ေအာက္ပါ အခ်က္ (၃) ခ်က္ကို ရပါမည္။

(၁) စ႐ိုက္ဆိုးတိုင္း၊ စိတ္ဓါတ္ မဆိုးသလို၊ စ႐ိုက္ေကာင္းတိုင္းလည္း စိတ္ဓါတ္ မေကာင္းပါ။

(၂) လူေကာင္း ျဖစ္သည္ ဟု သတ္မွတ္ထားျခင္း ခံထားရသူမ်ား တြင္လည္း- သဘာ၀ အတိုင္း ေလာဘ၊ ေဒါသ၊ ေမာဟ၊ အတၱ၊ မာန၊ အေၾကာက္တရား တို႔႐ိွေနျခင္းေၾကာင့္ ထိုသူ အခ်ိဳ.တို႔သည္လည္း ခိုင္မာ ေတာင့္တင္းေသာ စိတ္ဓါတ္ အခံ မွန္ မ႐ိွခဲ့လွ်င္- အေျခအေန၊ ပါတ္၀န္းက်င္၊ တို႔မွ တြန္းပို႔ေသာ အခါ လူ႔ေဘာင္ ေလာကကို ဖ်က္ဆီးသူ မ်ား အျဖစ္သို႔ ေရာက္သြား ႏိုင္သကဲ့သို႔၊ လူဆိုးျဖစ္သည္ ဟုသတ္မွတ္ ထားျခင္း ခံထားရသူ တို႔သည္လည္း အေၾကာင္း တိုက္ဆိုင္ေသာအခါ- ျမင့္ျမတ္ေသာ လုပ္ရပ္မ်ားကို လုပ္ေဆာင္ေပး တတ္ေသာ ေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။

အေကာင္းထဲတြင္ အဆိုး႐ိွၿပီး၊ အဆိုးထဲတြင္ အေကာင္း႐ိွသည္။ အပူထဲတြင္ အေအး႐ိွၿပီး၊ အေအးထဲတြင္ အပူ႐ိွသည္။ အေမွာင္ထဲတြင္ အလင္း႐ိွၿပီး၊ အလင္းထဲတြင္ အေမွာင္႐ိွသည္ ကို ဖုန္းေ႐ႊပညာ ႏွင့္ အာယုေဗၺဒ ပညာမ်ားက အသံုးခ် ထားပါသည္။

(၃) မိမိကိုယ္တိုင္၏ ဓါတ္ခံ အင္အား နည္းပါးမွဳသည္ ပါတ္၀န္းက်င္လႊမ္းမိုးမွဳတို႔ကို မကာကြယ္ မတားဆီးႏိုင္ခံလွ်င္ ျဖစ္ေစ၊ ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္ေသာ ဓါတ္တို႔၏ အေထာက္အပံ့ကို မရ႐ိွခဲ့လွ်င္ ျဖစ္ေစ- ေကာင္းသည္ဟု သာမာန္ အားျဖင့္ သတ္မွတ္ထားေသာ လူအခ်ိဳ.သည္ အေျခအေန တို႔က တြန္းပို႔လာေသာ အခါ မထင္မွတ္ဘြယ္ ဆိုးယုတ္ သြားႏိုင္ပါသည္။