လိုက္လုပ္ခ်င္မွလုပ္ေနာ္....အဆိုးအေကာင္းတာ၀န္မယူပါဗ်ာ.... SO SORRY......THANATAL...
ဤအခါတြင္ ဆရာႀကီးမွ- “ငါ့တပည့္တို႔-ဆရာမ ေျပာတဲ့ အခ်က္ေတြဟာ၊ ဆရာႀကီးရဲ. အတြင္း သ႑ာန္မွာ အမွန္႐ိွေနတဲ့ စိတ္ေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ပညာ၊ အသိဥာဏ္ ဆိုတဲ့ ထိမ္းခ်ဳပ္ ႏုိင္စြမ္းအားေၾကာင့္ မင္းတို႔ အခုလို သိထားၾကတဲ့- ကိုယ္က်င္႔တရား ေကာင္းမြန္တဲ့၊ တဏွာ ရာဂ နည္းပါးတဲ့၊ အအိပ္အစား ခ်ိဳးျခံတဲ့ ဆရာႀကီး အေနနဲ႔ မင္းတို႔က ငါ့ကို ျမင္ေန ရတာပါ။ ဆရာမ ေျပာတဲ့ မေကာင္းတဲ့ စိတ္ေတြ အားလံုးဟာ ငါ့ရင္ထဲမွာ-ပင္ကိုယ္သဘာ၀ အေနနဲ႔ ႐ိွေနပါတယ္” ဟု ေျပာျပခဲ့သည္ ဟု ၾကားဘူးပါသည္။
ဤသည္မွာ- မိမိ၏ အတြင္းစိတ္-အ႐ိွကို အ႐ိွအတိုင္း ျမင္ႏိုင္႐ံုသာမက-မွန္ကန္စြာ ၀န္ခံေသာ ဆရာႀကီး၏ စိတ္ဓါတ္ႏွင့္ ဂုဏ္သိကၡာမွာ လြန္စြာ ေလးစားစရာ ေကာင္းလွပါသည္။
ပုထုဇဥ္ လူသားတို႔တြင္- ေလာဘ၊ ေဒါသ၊ ေမာဟ၊ တဏွာ၊ ကိေလသာ မီးမ်ား မၿငိမ္းၾကေသး သျဖင့္ ထိုသို႔ေသာ မေကာင္းသည့္ စိတ္မ်ား သည္ လူတိုင္းတြင္ ႐ိွၾကပါသည္။
ဤသည္မွာ လူတစ္ေယာက္္ အေနျဖင့္ ေကာင္းသည္ ဆိုးသည္မွာ မေကာင္းမွဳ၊ အဆိုးဓါတ္ ကို ထိန္းခ်ဳပ္ ႏိုင္စြမ္း႐ိွမ႐ိွ ေပၚတြင္ တည္ေနျခင္းကို ဆိုလိုေနပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္- လူအမ်ားစုအေနျဖင့္ အျခားလူတစ္ေယာက္၏ ဗဟိဒၶစ႐ိုက္ သြင္ျပင္ကိုသာ ေလ့လာ၍- ဤသူကား လူဆိုး၊ ဤသူကား လူေကာင္း ဟူ၍ သတ္မွတ္ ၾကမည္ ဆိုလွ်င္ မွန္ကန္ သဘာ၀က် ပါမည္လား။
ဆိုကေရးတီး သည္ လြန္စြာ ထူးခၽြန္ေသာ အေတြးအေခၚ ပညာ႐ွင္ႀကီး ျဖစ္သျဖင့္- ပညာ ဆည္းပူးလိုသူ တပည့္မ်ားစြာသည္ သူ႔ထံတြင္ ေက်ာင္းအိပ္ေက်ာင္းစား ျဖင့္ ပညာသင္ယူ ခဲ့ၾကပါသည္။
တစ္ေန႔တြင္ ဂ်စ္ပဆီ ေဗဒင္ ဆရာမ တစ္ေယာက္သည္ ဆရာႀကီး စာသင္ေက်ာင္း အနားသို႔ ေရာက္လာသျဖင့္ တပည့္တို႔သည္ ထို ေဗဒင္ ဆရာမ ထံတြင္ တစ္ေယာက္ တစ္လွည့္ ေဗဒင္ ၾကည့္ေန ခဲ့ၾကသည္။ ဆရာႀကီးသည္ ေက်ာင္းသားမ်ား စု႐ံုးေနရာသို႔ ေရာက္႐ိွလာရာ- ေက်ာင္းသား တို႔က ဆရာႀကီးအားလည္း ထိုဆရာမ ထံတြင္ ေဗဒင္ ၾကည့္ရန္ ေတာင္းဆို သျဖင့္ ဆရာႀကီးလည္း ေဗဒင္ ၾကည့္သည္ ဟုဆိုပါသည္။ ထိုအခါ-ဂ်စ္ပဆီ ဆရာမ က ဆရာႀကီး၏ လကၡဏာႏွင့္ ဇာတာအား ၾကည့္ၿပီး- “သင္သည္-လြန္စြာမွ ရမၼက္ၾကဴးသူ ျဖစ္သည္။ လြန္စြာ ရာဂ ႀကီးသူ ျဖစ္သည္။ လြန္စြာမွ အစားအေသာက္၊ အအိပ္ ၾကဴးလြန္သူ ျဖစ္သည္ ဟု ေဟာခ် လိုက္ပါသည္။”
ဆရာႀကီး၏ ျဖဴစင္ေသာ သီလ၊ သန္႔စင္ေသာ အေန အထိုင္၊ ၿခိဳးျခံေသာ အအိပ္ အစားကို သိထားၾကသူ တပည့္ အမ်ားသည္ “ဟာ-ဆရာမ ေဟာတာ မွားေနျပီ၊ ဆရာႀကီး ဘယ္ေလာက္ ျမင့္ျမတ္သည္ကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ အားလံုး သိၾက ပါတယ္။” ဟု တစ္ၿပိဳင္တည္း ျငင္းဆိုၾကပါေတာ့သည္။ သို႔ေသာ္- ဆရာႀကီးကမူ- “ဆရာမ ေဟာတာ အလြန္မွန္ပါတယ္။ အတိအက်ကို မွန္ပါတယ္၊ ကၽြန္ေတာ္ဟာ ဆရာမ ေျပာတဲ့ အတိုင္း၊ ရမၼက္ၾကဴးသူ၊ ရာဂႀကီးသူ၊ အစား၊ အအိပ္ၾကဴးသူ ျဖစ္ပါသည္။” ဟု ဆိုလိုက္ရာ- တပည့္မ်ားအေနျဖင့္ “မဟုတ္တာ ဆရာႀကီးရယ္၊ ဆရာႀကီးရဲ႔ ကိုယ္က်င္႔တရား အင္မတန္ ျမင့္ျမတ္တာ၊ ဆရာႀကီး အစားအအိပ္ အလြန္နည္းတာကို ကၽြန္ေတာ့္တို႔ အားလံုး အသိပဲေလ၊ ဘယ္မွာ မွန္လို႔လဲ” ဟု မေက်မနပ္ ဆိုၾကပါသည္။
ဆရာႀကီး၏ ျဖဴစင္ေသာ သီလ၊ သန္႔စင္ေသာ အေန အထိုင္၊ ၿခိဳးျခံေသာ အအိပ္ အစားကို သိထားၾကသူ တပည့္ အမ်ားသည္ “ဟာ-ဆရာမ ေဟာတာ မွားေနျပီ၊ ဆရာႀကီး ဘယ္ေလာက္ ျမင့္ျမတ္သည္ကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ အားလံုး သိၾက ပါတယ္။” ဟု တစ္ၿပိဳင္တည္း ျငင္းဆိုၾကပါေတာ့သည္။ သို႔ေသာ္- ဆရာႀကီးကမူ- “ဆရာမ ေဟာတာ အလြန္မွန္ပါတယ္။ အတိအက်ကို မွန္ပါတယ္၊ ကၽြန္ေတာ္ဟာ ဆရာမ ေျပာတဲ့ အတိုင္း၊ ရမၼက္ၾကဴးသူ၊ ရာဂႀကီးသူ၊ အစား၊ အအိပ္ၾကဴးသူ ျဖစ္ပါသည္။” ဟု ဆိုလိုက္ရာ- တပည့္မ်ားအေနျဖင့္ “မဟုတ္တာ ဆရာႀကီးရယ္၊ ဆရာႀကီးရဲ႔ ကိုယ္က်င္႔တရား အင္မတန္ ျမင့္ျမတ္တာ၊ ဆရာႀကီး အစားအအိပ္ အလြန္နည္းတာကို ကၽြန္ေတာ့္တို႔ အားလံုး အသိပဲေလ၊ ဘယ္မွာ မွန္လို႔လဲ” ဟု မေက်မနပ္ ဆိုၾကပါသည္။
ဤအခါတြင္ ဆရာႀကီးမွ- “ငါ့တပည့္တို႔-ဆရာမ ေျပာတဲ့ အခ်က္ေတြဟာ၊ ဆရာႀကီးရဲ. အတြင္း သ႑ာန္မွာ အမွန္႐ိွေနတဲ့ စိတ္ေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ပညာ၊ အသိဥာဏ္ ဆိုတဲ့ ထိမ္းခ်ဳပ္ ႏုိင္စြမ္းအားေၾကာင့္ မင္းတို႔ အခုလို သိထားၾကတဲ့- ကိုယ္က်င္႔တရား ေကာင္းမြန္တဲ့၊ တဏွာ ရာဂ နည္းပါးတဲ့၊ အအိပ္အစား ခ်ိဳးျခံတဲ့ ဆရာႀကီး အေနနဲ႔ မင္းတို႔က ငါ့ကို ျမင္ေန ရတာပါ။ ဆရာမ ေျပာတဲ့ မေကာင္းတဲ့ စိတ္ေတြ အားလံုးဟာ ငါ့ရင္ထဲမွာ-ပင္ကိုယ္သဘာ၀ အေနနဲ႔ ႐ိွေနပါတယ္” ဟု ေျပာျပခဲ့သည္ ဟု ၾကားဘူးပါသည္။
ဤသည္မွာ- မိမိ၏ အတြင္းစိတ္-အ႐ိွကို အ႐ိွအတိုင္း ျမင္ႏိုင္႐ံုသာမက-မွန္ကန္စြာ ၀န္ခံေသာ ဆရာႀကီး၏ စိတ္ဓါတ္ႏွင့္ ဂုဏ္သိကၡာမွာ လြန္စြာ ေလးစားစရာ ေကာင္းလွပါသည္။
ပုထုဇဥ္ လူသားတို႔တြင္- ေလာဘ၊ ေဒါသ၊ ေမာဟ၊ တဏွာ၊ ကိေလသာ မီးမ်ား မၿငိမ္းၾကေသး သျဖင့္ ထိုသို႔ေသာ မေကာင္းသည့္ စိတ္မ်ား သည္ လူတိုင္းတြင္ ႐ိွၾကပါသည္။
သို႔ေသာ္-ဥာဏ္ပညာ ႀကီးေသာ၊ ခိုင္ခံ့ေသာ စိတ္႐ိွသူမ်ားသည္ ထိုကဲ့သို႔ေသာ ေလာဘ၊ ေဒါသ၊ ေမာဟ၊ တဏွာ၊ ကိေလသာ တို႔ကို အေကာင္ အထည္ ေဖၚေဆာင္႐ြက္ သည့္ အဆင့္ အထိ မေရာက္သြားရန္ ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္ျခင္း ေၾကာင့္- ၄င္းတို႔ကို ပညာ႐ိွ သူေတာ္ေကာင္း အေနျဖင့္ ျမင္ေတြ. ၾကရ ပါသည္။
စိတ္ဓါတ္ အင္အားနည္းသူ၊ ပါတ္၀န္းက်င္ မေကာင္းေသာ အေျခအေန တို႔တြင္ ႀကီးျပင္း လာရသူ၊ ဆရာေကာင္း သမားေကာင္းမ်ားႏွင့္ ဆံုစည္းခြင္႔မရသူ၊ ထိုသို႔ေသာ စိတ္ဆိုး၊ စိတ္႐ိုင္း မ်ားကို မျပဳျပင္၊ မထိမ္းသိမ္းႏိုင္ျခင္းေၾကာင့္ - ရာဇ၀တ္ေကာင္မ်ား၊ လူဆိုးမ်ားဟု အမ်ားက သတ္မွတ္ထားျခင္း ခံထားရပါသည္။
ဤသည္မွာ လူတစ္ေယာက္္ အေနျဖင့္ ေကာင္းသည္ ဆိုးသည္မွာ မေကာင္းမွဳ၊ အဆိုးဓါတ္ ကို ထိန္းခ်ဳပ္ ႏိုင္စြမ္း႐ိွမ႐ိွ ေပၚတြင္ တည္ေနျခင္းကို ဆိုလိုေနပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္- လူအမ်ားစုအေနျဖင့္ အျခားလူတစ္ေယာက္၏ ဗဟိဒၶစ႐ိုက္ သြင္ျပင္ကိုသာ ေလ့လာ၍- ဤသူကား လူဆိုး၊ ဤသူကား လူေကာင္း ဟူ၍ သတ္မွတ္ ၾကမည္ ဆိုလွ်င္ မွန္ကန္ သဘာ၀က် ပါမည္လား။
No comments:
Post a Comment