ၿမိတ္ၿမိဳ႕ႏွင့္ အနီးတဝိုက္ဓာတ္ပံုသမားတစ္ေယာက္ျဖစ္လာၿပီး အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ၾကာတဲ့အထိ တနသၤာရီေဒသဘက္ဆီကို မေရာက္ျဖစ္ခဲ့ပါဘူး။ အခုေတာ့ ဓာတ္ပံု အေပါင္းအသင္းေတြျဖစ္တဲ့ ကိုဗူးသီး၊ ကိုလင္းထြန္းတို႔ရဲ႕ ေကာင္းမႈနဲ႔ တနသၤာရီေဒသကိုသာမက ျမန္မာ့သဘာဝ ငွက္သိုက္ကြၽန္းမ်ားကိုပါ သြားေရာက္ ဓာတ္ပံု႐ိုက္ကူးခြင့္ႀကံဳခဲ့ပါၿပီ။ မူလက ၃၊ ၄ရက္လို႔ စီစဥ္ထားတဲ့ ခရီးစဥ္ဟာ လက္ေတြ႕မွာ ၁ဝရက္ ေက်ာ္ၾကာသြားခဲ့ပါတယ္။ ဒါေတာင္မွေနရာေတြ၊ ငွက္သိုက္ကြၽန္းေတြ မစံုလင္ခဲ့ပါဘူး။
ကြၽန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ ခရီးစဥ္ဟာ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ကေနျမန္မာ့ေလေၾကာင္း နဲ႔ ၿမိတ္ၿမိဳ႕ဆီကို စတင္ခဲ့ပါတယ္။ ၿမိတ္ၿမိဳ႕ကို ေရာက္သြားခ်ိန္ မွာေတာ့ ပင္လယ္ျပင္ကို ထြက္ဖုိ႔အတြက္ ခ်က္ခ်င္းအဆင္မေျပႏိုင္တာေၾကာင့္ ၿမိတ္ၿမိဳ႕ေပၚမွာ ၂ရက္ေနခဲ့ရပါတယ္။ ပင္လယ္ျပင္ ခရီးစဥ္က ကိုယ္သြားခ်င္တိုင္းခ်က္ခ်င္း သြားလို႔ရတာမ်ိဳးမဟုတ္ပါဘူး။ ရာသီဥတုနဲ႔ လႈိင္း၊ ေလတို႔အေပၚမွာ မူတည္ ေနပါတယ္။ ၿမိတ္ၿမိဳ႕ဟာ ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ေနတဲ့ ဆိပ္ကမ္းၿမိဳ႕ႀကီးျဖစ္ၿပီး ဓာတ္ပံုေကာင္းေတြ႐ိုက္စရာ၊ ေလ့လာစရာအေၾကာင္းအရာစံုလင္လွပါ တယ္။ ၿမိတ္ေဒသခံေတြရဲ႕ စကားသံက အရမ္းဝဲေနတာမို႔အစပိုင္းမွာ ေတာ္ေတာ္နဲ႔ နားမလည္ႏိုင္ခဲ့ပါဘူး။ သူတို႔အခ်င္းခ်င္း ေျပာေနၾကရင္ေတာ့ဘာတစ္ခုမွ နားမလည္ေတာ့ပါဘူး။ ၿမိတ္ေဒသခံေတြရဲ႕ ေလသံနဲ႔ စကားအသံုး အႏႈန္းတစ္ခ်ိဳ႕ကလည္း ကြၽန္ေတာ္တို႔ၾကား ေနၾကစကား အသံုးအႏႈန္းေတြန႔ဲ ကြဲျပားေနပါေသးတယ္။ ၿမိတ္ၿမိဳ႕ရဲ႕ နာမည္ႀကီးေဒသအစားစာကေတာ့ ၿမိတ္ ကတ္ေၾကးကိုက္ပဲျဖစ္ပါ တယ္။ ပင္လယ္စာနဲ႔ ဆိုအေကာင္းဆံုးပါပဲ။
ၿမိတ္ၿမိဳ႕ဆိပ္ကမ္းရဲ႕ တစ္ဖက္ကမ္းမွာ 'ပေထာ္ပထက္'ကြၽန္းႀကီး တည္ရွိေနပါတယ္။ ပေထာ္ပထက္ကြၽန္းေပၚမွာေတာ့ 'အတုလရံသီေရႊသာေလ်ာင္း' ဘုရားႀကီးကိုတည္ထားပါတယ္။အလ်ား၁၁၄ေတာင္ (၂၁၆ ေပ) ရွိပါတယ္။ ၿမိတ္ၿမိဳ႕ဘက္ကို မ်က္ႏွာမူၿပီး တည္ထားတာေၾကာင့္ ၿမိတ္ဆိပ္ကမ္းကေန အတိုင္းသားဖူးျမင္ေနရပါတယ္။ ၿမိတ္ၿမိဳ႕ရဲ႕ အမွတ္ သေကၤတလို႔ေတာင္ ဆိုႏိုင္ပါတယ္။ ပေထာ္ပထက္ကြၽန္းႀကီးေပၚမွာ ငါး၊ ပုဇြန္လုပ္ငန္းေတြ၊ အေအးခန္းစက္႐ံုေတြလည္းရွိပါတယ္။ မနက္ေစာ ေစာပိုင္းနဲ႔ ညေနခင္းေတြမွာဆိုရင္ ၿမိတ္ဆိပ္ကမ္းမွာ အလုပ္သြားအလုပ္ျပန္ၾကတဲ့ လုပ္သားေတြ ပ်ားပန္းခပ္ လႈပ္ရွားသြားလာေနၾကတာကို ေတြ႕ရပါ တယ္။
ငါးဖမ္းစက္ေလွေတြ၊ ကုန္တင္ကုန္ခ် စက္ေလွသေဘၤာေတြ၊ အလုပ္သမားေတြ၊ ေစ်းသည္ေတြနဲ႔ ၿမိတ္ၿမိဳ႕ဆိပ္ကမ္းက စည္ကားသက္ဝင္ လို႔ေနပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အၿမဲမျပတ္ၾကားေနရမွာကေတာ့ ငွက္ေအာ္သံ ေတြပါပဲ။ တကယ့္သဘာဝ ငွက္ေအာ္သံ ေတြေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ငွက္သိုက္ အိမ္ေတြဆီကေန ငွက္ေတြလာေအာင္ဖြင့္ထားတဲ့ ငွက္ေခၚသံေတြပါ။ လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေပါင္း ၃ဝေက်ာ္က ၿမိတ္ဆိပ္ကမ္းမွာရွိတဲ့ အိမ္တစ္အိမ္ကို ဇီဝဇိုးငွက္ ေတြလာၿပီး အသိုက္ဖြဲ႕ခဲ့ၾကဖူးပါတယ္။ ငွက္သိုက္က တန္ဖိုး ႀကီးမားတာမို႔ ေနာက္ပိုင္းမွာ လူေတြက ငွက္ေတြလာေအာင္၊ အသိုက္ဖြဲ႕ေအာင္အိမ္ကို ေဆာက္ၿပီး ငွက္သံေပးကာငွက္ေခၚၾကပါတယ္။
တိုက္လိုအေဆာက္အဦႀကီးေတြကို ၃ထပ္၊ ၄ထပ္ေဆာက္ထားၿပီး လူမေနၾကပါဘူး။ ငွက္ေတြလာၿပီး အသိုက္ေတြဖြဲ႕ေအာင္ပဲ အထူးတလည္စီမံထားၾကပါတယ္။ ဒီလိုငွက္အိမ္ေတြကို ၿမိတ္ၿမိဳ႕ဆိပ္ကမ္းမွာ အမ်ားအျပားေတြ႕ရပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး ေကာ့ေသာင္းၿမိဳ႕ မွာလည္း ေတြ႕ခဲ့ရပါတယ္။ ျမန္မာ့သဘာဝငွက္သိုက္ကြၽန္းေတြကို စီမံကြပ္ကဲေနတဲ့ ပင္လယ္ျပင္ထဲက သဲဝါကြၽန္းမွာေတာင္ ငွက္သိုက္ အိမ္ေဆာက္ဖို႔အတြက္ အခုဆိုရင္ စီစဥ္ေနပါၿပီ။
ပေထာ္ပထက္ကြၽန္း ေတာင္ေပၚကေနလွမ္းျမင္ရတဲ့ ၿမိတ္ၿမိဳ႕ ဆိပ္ကမ္းနဲ႔ ေနထြက္လာပံု အလွအပေတြက လြမ္းေလာက္စရာ ပါပဲ။ ဒီလို အလွအပကို ျမင္ရ၊ ၾကည့္ရ၊ ဓာတ္ပံု႐ိုက္ဖို႔အတြက္ကိုေတာ့ မနက္၅နာရီ မထိုးခင္ကတည္းက ေတာင္ေပၚကိုေရာက္ေအာင္ တက္ခဲ့ၾကရပါတယ္။ အ႐ုဏ္မလာခင္မွာေတာ့ လွ်ပ္စစ္မီးေရာင္စံုထိန္ညီးေနတဲ့ ၿမိတ္ၿမိဳ႕အလွကို တစ္ေမွ်ာ္တစ္ေခၚ လွမ္းျမင္ေနရ ပါတယ္။ ဆိပ္ကမ္းမွာ သြားလာဆိုက္ ကပ္ထားတဲ့ ငါးဖမ္းစက္ေလွေတြက မေရမတြက္ႏိုင္၊ အေဝးဆီက စက္႐ံုေတြမွာလည္း မီးခိုးတလူလူတလြင့္လြင့္၊ ၿမိတ္ၿမိဳ႕ရဲ႕ က်က္သေရေဆာင္ 'ေလးကြၽန္းဆီမီးသိမ္ေတာ္ႀကီး 'ေစတီေတာ္ကလည္း ရင္သပ္႐ႈေမာဖြယ္ သပၸာယ္လြန္းလွပါတယ္။
တတိယေျမာက္ေန႔ ေန႔လယ္မွာေတာ့ ငွက္သိုက္ကြၽန္းေတြကို သြားဖို႔အဆင္ေျပသြားပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔စက္ေလွဟာ ပေထာ္ပထက္ ကြၽန္းမွာေရခ်ိဳဝယ္ျဖည့္ၿပီးေတာ့ ပင္လယ္ျပင္ကိုထြက္ခဲ့ပါေတာ့တယ္။ လမ္းခရီးေတာက္ေလွ်ာက္မွာေတာ့ တနသၤာရီ ေဒသရဲ႕ ကမ္းလြန္ကြၽန္းစုေတြကို တစ္ကြၽန္းၿပီးတစ္ကြၽန္းေတြ႕ ျမင္ခဲ့ရပါတယ္။ (၅)နာရီေလာက္ စက္ေလွ ေမာင္းၿပီးခ်ိန္မွာေတာ့ စခန္းတစ္ေထာက္ျဖစ္တဲ့ သဲဝါကြၽန္းကိုေရာက္ပါတယ္။ သဲဝါကြၽန္းကေတာ့ သစ္ေတာ၊ သစ္ပင္ေတြနဲ႔စိမ္းစိုေနတဲ့ ကြၽန္းႀကီး တစ္ခုပါ။ သဲဝါကြၽန္းက ငွက္သိုက္ကြၽန္းမဟုတ္ဘဲ ငွက္သိုက္ကြၽန္းေတြကို စီမံခန္႔ခြဲေပးရတဲ့၊ ေရနဲ႔ ရိကၡာေထာက္ပံ့ေပးရတဲ့ အေျခစိုက္စခန္း ကြၽန္းပဲျဖစ္ ပါတယ္။
သဲဝါကြၽန္းကေန စက္ေလွ၁နာရီေမာင္းလိုက္ရင္ေတာ့ အံ့ၾသမကုန္ႏိုင္ဖြယ္ရာျမန္မာ့သဘာဝ ငွက္သိုက္ကြၽန္းေတြဆီကို ေရာက္ပါၿပီ။ တနသၤာရီေဒသမွာ ငွက္သိုက္လုပ္ကိုင္ေနတဲ့ ကြၽန္းေပါင္း(၇ဝ)ဝန္းက်င္ ရွိတယ္လို႔သိရပါတယ္။ ငွက္သိုက္ကြၽန္းေတြဆီ ကြၽန္ေတာ္တို႔ေရာက္သြားေတာ့ မၾကာေသးခင္ကပဲ ျပင္သစ္႐ုပ္သံအဖြဲ႕တစ္ဖြဲ႕လာၿပီးေတာ့ အစီအစဥ္ တစ္ခု႐ိုက္ကူးသြားတယ္ဆိုတာ သိရပါတယ္။
ငွက္သိုက္ကြၽန္းေတြက ေက်ာက္ေဆာင္၊ ေက်ာက္စြန္း၊ ေက်ာက္ခြၽန္ေတြအျပည့္နဲ႕ပါ။ လံုးဝေက်ာက္သားအျပည့္နဲ႔ ေက်ာက္ေဆာင္ ကြၽန္းႀကီးေတြပါ။ အပင္ႀကီးေတြ လံုးဝမေပါက္ေရာက္ႏိုင္သေလာက္ပါပဲ။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ေရာက္သြားတဲ့ရက္ေတြမွာ ေကာင္းကင္ကလည္းတိမ္ကင္း စင္ေနပါတယ္။ ပင္လယ္အတြင္းက ကြၽန္းေတြခ်ည္းပဲ႐ိုက္ယူရင္ ဘယ္လိုမွ စိတ္ဝင္စားဖြယ္ မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ငွက္သိုက္ကြၽန္း လုပ္သား ေတြ၊ စက္ေလွေမာင္းလို႔ ျဖစ္လာတဲ့လႈိင္းဂယက္ေတြနဲ႔ စိတ္ဝင္စားဖြယ္ျဖစ္ ေအာင္ ႀကိဳးစား႐ိုက္ယူခဲ့ပါတယ္။
ငွက္သိုက္ကြၽန္းလုပ္သားေတြရဲ႕ အေဆာက္အဦေဆာက္လုပ္ ထားပံုကလည္း မယံုႏိုင္စရာပါပဲ။ မတ္ေစာက္ေနတဲ့ ေက်ာက္သားနံရံေတြကို သစ္သားေဒါက္ေတြေထာက္ထားၿပီး အေပၚကေနအေဆာက္အဦကို ေဆာက္ထားပါတယ္။ ၿပီးေတာ့မွ ႀကိဳးေတြနဲ႔ဆြဲၿပီး က်ားကန္ထားပါတယ္။ အေဆာက္အဦးေတြအတြက္ သံတစ္ခ်က္မွသံုးမထားပါဘူး။ စက္ေလွေပၚ ကေန အေဆာက္အဦးေတြဆီ ေရာက္ေအာင္ႀကိဳးေလွခါးေတြ၊ ႀကိဳးေတြနဲ႔ တြယ္တက္ရပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔အတြက္ကေတာ့ ႀကိဳးေလွခါးကို တြယ္ၿပီး တက္ရတာေတာင္ ကင္မရာအိတ္ေတြနဲ႔ဆိုေတာ့ မလြယ္ကူလွပါဘူး။
ငွက္သိုက္ကြၽန္းေပၚကို ေရာက္သြားခ်ိန္မွာေတာ့ ကြၽန္းက ေက်ာက္ခြၽန္၊ ေက်ာက္လွံေတြအျပည့္ပါပဲ။ ေက်ာက္သားေတြက ထိၾကည့္၊ တီးၾကည့္လိုက္ရင္သံေတြလိုပဲ တခြၽင္ခြၽင္အသံျမည္ၿပီး ဓားသြားေတြလို ထက္ျမေနပါတယ္။ လံုးဝကိုထိခိုက္မိလို႕ မရပါဘူး။ ထိမိ၊ ခိုက္မိခဲ့ရင္ေတာ့ ဓားနဲ႔ခြဲလိုက္သလို အသားေတြကြဲၿပဲကုန္မွာပါ။ ဒါေပမယ့္ ငွက္သိုက္ကြၽန္းက လုပ္သားေတြကေတာ့ အေလ့အက်င့္ျဖစ္ေနၾကပါၿပီ။ ေက်ာက္ခြၽန္၊ ေက်ာက္စြန္းေတြေပၚမွာ က်င္က်င္လည္လည္နဲ႔ လ်င္လ်င္ျမန္ျမန္သြားလာ ႏိုင္ၾကပါတယ္။ တခ်ိဳ႕ဆိုရင္ အကာအကြယ္ၾကက္ေပါင္ဖိနပ္ေတာင္မစီးဘဲ သြားလာၾကပါတယ္။
ငွက္သိုက္ကြၽန္းရဲ႕ အေပၚဆံုးကေနျမင္ေနရတဲ့ ငွက္သိုက္စခန္း တဲအိမ္ေလးေတြ၊ ပင္လယ္ေရျပင္ျပာျပာနဲ႔ ကြၽန္းေလးေတြ ကေတာ့ သာယာလွပေနပါတယ္။ ခက္ခက္ခဲခဲစိုက္ထားရတဲ့ တ႐ုတ္စကားပန္းပင္ေလးေတြကလည္း ပြင့္ေဝေနၾကပါၿပီ။ သဘာဝ တရားကလည္း ၾကမ္းတမ္းခက္ထန္မႈ နဲ႔ ႏူးညံ့သိမ္ေမြ႕မႈ၊ အႏၲရာယ္နဲ႔အလွအပတရားတို႔ကို လိုက္ဖက္ညီေအာင္ ေပါင္းစပ္ေပး ထားသလိုပါပဲ။ ေက်ာက္စြန္၊ ေက်ာက္ခြၽန္းေတြရဲ႕ထိပ္မွာရပ္ေန တဲ့ ငွက္သိုက္ကြၽန္းလုပ္သားေတြ၊ ခက္ခက္ခဲခဲသြားလာၾကရပံုေတြနဲ႔ သဘာဝတရားရဲ႕အလွအပေတြကို တြဲဖက္႐ိုက္ယူေနမိပါတယ္။
ငွက္သိုက္ေတြရဲ႕သဘာဝ အေနအထားနဲ႔ခက္ခဲစြာ ခူးဆြတ္ၾကရ ပံုကိုေလ့လာႏိုင္ဖို႔အတြက္ အလြယ္ဆံုးသြားလို႔ရမယ့္ေနရာကို လိုက္ျပေပးၾကပါတယ္။ စခန္းကေနေက်ာက္ေဆာင္၊ ေက်ာက္စြန္းေတြကိုခက္ခက္ခဲခဲ တြယ္တက္ၿပီး တြင္းဝထိပ္ဆီကို ေရာက္ေအာင္ သြားၾကရပါတယ္။ တြင္းဝထိပ္က ငံု႕ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ တြင္းကေရတြင္းလို မတ္ေစာက္ေနပါ တယ္။ အေတြ႕အႀကံဳအေတာ္အသင့္ရွိတဲ့ ကြၽန္ေတာ္ေတာင္ ေတာ္ေတာ္ ေလး ခက္ခက္ခဲခဲတြယ္ဆင္းခဲ့ရပါတယ္။
တြင္းရဲ႕ေအာက္ေျခမွာေတာ့ လိုဏ္ဂူအႀကီးႀကီးရွိေနပါတယ္။ လိုဏ္ဂူႀကီးရဲ႕ေအာက္ေျခကေတာ့ ပင္လယ္ၾကမ္းျပင္တိုင္ေအာင္ ေရာက္ပါတယ္။ အေပၚကေနေအာက္ေျခက ပင္လယ္ေရျပင္စိမ္းလဲ့လဲ့ကို လွမ္းျမင္ေနရပါတယ္။ ဂူနံရံ၊ အက္ေၾကာင္းေတြ အတြင္း မွာေတာ့ သဘာဝငွက္သိုက္ေတြ ရွိပါတယ္။ ဇီဝဇိုးငွက္ေလးေတြအသိုက္ျပဳလုပ္ပံုသဘာဝကို ေစာင့္ၾကည့္ ေလ့လာႏိုင္ပါတယ္။ လိုဏ္ဂူ တြင္းမွာေတာ့ သာမိုမီတာေတြတပ္ဆင္ထားရွိၿပီး ေန႕စဥ္အပူခ်ိန္ကို မွတ္တမ္းထားရွိၾကပါတယ္။ ရာသီဥတုအေျပာင္းအလဲ နဲ႔ငွက္ေတြ စိတ္ႀကိဳက္အပူခ်ိန္ကို သိႏိုင္ဖို႔ပါပဲ။
တြင္းထဲကေနလိုဏ္ဂူထဲကိုဆင္းၿပီး ငွက္သိုက္ခူးယူပံုေတြကို ေလ့လာႏိုင္ဖို႔၊ မွတ္တမ္းတင္ႏိုင္ဖို႔ အတြက္သ႐ုပ္ျပေပးပါတယ္။ ငွက္သိုက္ ေတြကိုခူးမယ့္သူက သူကိုယ္ခႏၶာကို ႀကိဳးနဲ႔သိုင္းထားရပါတယ္။ အဲဒီႀကိဳးကို အေဖာ္တစ္ေယာက္က ထိန္းထားေပးၿပီး လိုအပ္သလို အတိုးအေလွ်ာ့လုပ္ ေပးရပါတယ္။ ငွက္သိုက္ခူးမယ့္သူက ဂူနံရံမွာတြယ္ထားတဲ့ႀကိဳး၊ ဒါမွမဟုတ္ ဝါးျငမ္းေတြကို အားျပဳ တြယ္ဆင္းလိုက္တြယ္တက္လိုက္နဲ႔ ငွက္သိုက္ေတြကို ခူးရပါတယ္။ လုပ္ငန္းခြင္မွာေတာ့ပိုၿပီးကြၽမ္းက်င္သူက ငွက္သိုက္ေတြကို ခူးတဲ့တာဝန္ယူၿပီး အေဖာ္တစ္ေယာက္၊ တစ္ခါတေလႏွစ္ေယာက္ကႀကိဳး ထိန္းတာဝန္ကိုယူရပါတယ္။ ငွက္သိုက္ခူးသူနဲ႔ ၾကိဳးထိန္း သူေတြဟာ အေပးအယူမွ်ဖို႔၊ နားလည္မႈရွိဖို႔ အဓိကလိုအပ္ပါတယ္။ ငွက္သိုက္ခူးသူက အသက္ နဲ႔အလဲအထပ္လုပ္ၿပီး ခူးရတာမို႔ပါ။
ငွက္သိုက္ေတြကိုတစ္ႏွစ္မွာ ၄ႀကိမ္ခူးၾကပါတယ္။ ငွက္ကေလး ေတြသားေပါက္ၿပီး အရြယ္ေရာက္လာမွအသိုက္ေတြကို ခူးၾကတယ္လို႔ိသိရ ပါတယ္။ ဇီဝဇိုးငွက္ေလးေတြက ဥ ဥၿပီး သားေပါက္ဖို႔အတြက္ အသိုက္ေတြ ကို ေဆာက္ၾကတာပါ။ လူေတြကဥ၊ မဥခင္အသိုက္ကို ခူးယူလိုက္ရင္ ဇီဝဇိုး ငွက္ေလးေတြက ဥ ဥႏိုင္ဖို႔အတြက္ အသိုက္ေတြကိုအခ်ိန္မီ အျမန္ျပန္ၿပီး ေဆာက္လုပ္ ရၾကျပန္ပါတယ္။ အဲဒီအခါမွာ အသိုက္အတြက္ အန္ထုတ္ရ လြန္းလို႔ေသြးေတြေတာင္ ပါလာတယ္လို႔သိရပါတယ္။ ဒါကိုၾကည့္ၿပီး မိဘ ေမတၱာရဲ႕အတိမ္အနက္ကို ခန္႔မွန္းလို႔ရပါတယ္။
ကမ္းလြန္ပင္လယ္ျပင္ရွိ ကြၽန္းေတြထဲက သဘာဝငွက္သိုက္ ေတြနဲ႔ ၿမိဳ႕ေပၚကငွက္ေခၚၿပီးေမြးတဲ့ ငွက္သိုက္ေတြဟာ တန္ဖိုး အားျဖင့္ေရာ အႏွစ္သာရအားျဖင့္ေရာ ကြဲျပားျခားနားတယ္လို႔ဆိုပါတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔ လည္းဆိုေတာ့ ငွက္ေတြက်င္လည္ေနထိုင္ၾကတဲ့ ပတ္ဝန္းက်င္အေန အ ထား၊ စားေသာက္ၾကတဲ့ အစားအစာေတြနဲ႔ ရာသီဥတုအေျခအေနေတြ ေၾကာင့္ လို႔ဆိုပါတယ္။
ေနာက္တစ္ရက္ ဒီေရက်သြားခ်ိန္မွာေတာ့ ျမန္မာသဘာဝ ငွက္သိုက္အျခားကြၽန္းေတြနဲ႔ လိုဏ္ဂူႀကီးကိုပို႔ေပးၾကပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ တေတြ ေက်ာက္ေဆာင္၊ ေက်ာက္တံုးႀကီးေတြလို႔ထင္ထားခဲ့တဲ့ ကြၽန္းႀကီး ေတြရဲ႕ေအာက္မွာ သဘာဝလိုဏ္ဂူႀကီးေတြ ရွိေနပါတယ္။ ပင္လယ္ဒီေရ အက်ဆံုးအခ်ိန္ကို ေရာက္သြားမွပင္လယ္ေရေအာက္မွာျမဳပ္ေနတဲ့လိႈဏ္ဂူဝင္ေပါက္က ေပၚလာပါတယ္။ ဝင္ေပါက္က်ဥ္းက်ဥ္းေလးကေန စက္ေလွ ငယ္ေလးနဲ႔ တိုးဝင္လိုက္ခ်ိန္မွာေတာ့ အလြန္ႀကီးတဲ့လိႈဏ္ဂူႀကီးေတြကို တအံ့တၾသ ေတြ႕ရေတာ့တာပါပဲ။ ဂူနံရံေတြမွာ ဝါးျငမ္းေတြဆင္ထားၾကပံု၊ ႀကိဳးေတြ သြယ္ထားၾကပံုကလည္း အသည္းယားဖြယ္အတိပါပဲ။ ငွက္သိုက္ ေတြကလည္း မေရမတြက္ႏိုင္ေအာင္ပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ ငွက္သိုက္ကြၽန္းနဲ႔ လုပ္သားေတြကေတာ့ ငွက္သိုက္ အေရအတြက္ကို စာရင္းေကာက္ၿပီး မွတ္တမ္း တင္ထားၿပီးပါၿပီ။
ငွက္သိုက္ကြၽန္းေတြရဲ႕ ပတ္ပတ္လည္နဲ႔ ေတာင္ေတြေပၚမွာေတာ့ လံုၿခံဳေရးဝန္ထမ္းေတြရွိေနၾကပါတယ္။ သူတို႔တေတြက ျမန္မာ့သဘာဝငွက္ သိုက္ေတြကို ခိုးယူမခံရေလေအာင္ ေန႔ညမျပတ္ေစာင့္ၾကည့္ေနပါတယ္။ ပင္လယ္ျပင္ႀကီးထဲက ကြၽန္းေတြေပၚမွာ ရက္ရွည္လမ်ား ခက္ခဲၾကမ္းတမ္း စြာေယာကၤ်ားေလးေတြခ်ည္းပဲ ေနထိုင္ၾကရတဲ့သူတို႔ဘဝေတြကလည္း စိတ္ဝင္စားစရာေတြပါပဲ။ အမ်ားစုကေတာ့ ကိုယ္ကိုးကြယ္ယံုၾကည္တဲ့ ဘာသာတရားကို အေလးအျမတ္ျပဳၾကပါတယ္။ ဥပမာ စခန္းကင္းတဲရဲ႕ အျမင့္ဆံုး ေနရာေတြမွာ လက္ဝါးကပ္တိုင္ေတြကို စိုက္ထူထားတာမ်ိဳး၊ ဘုရားစင္ကို မြန္မြန္ျမတ္ျမတ္ထားၾကတာမ်ိဳး အစရွိသည့္ျဖင့္ေပါ့။
ျမန္မာ့သဘာဝငွက္သိုက္ကြၽန္းေတြဟာ ပံုသဏၭာန္နဲ႔အရြယ္ အစားေတြကြဲျပားျခားနားၾကပါတယ္။ တခ်ိဳ႕ကြၽန္းေတြက အရြယ္ အစားႀကီးမားၿပီး တခ်ိဳ႕ကြၽန္းေတြကေတာ့ ေက်ာက္ေဆာင္၊ ေက်ာက္စြန္းေလာက္ပဲရွိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အားလံုးနီးပါးက ေက်ာက္သား အျပည့္နဲ႔ေက်ာက္ေတာင္ ကြၽန္းေတြျဖစ္ၿပီး ကြၽန္းေပၚကိုတက္ဖို႔နဲ႔၊ သြားလာဖို႔ခက္ခဲၾကပါတယ္။ ကြၽန္း ေတြရဲ႕ အမည္ေတြကလည္း ေျမပံုထဲမွာေဖာ္ျပထားတာနဲ႔ ေဒသခံေတြရဲ႕ အေခၚေတြ တစ္ခါတစ္ရံကြဲျပားေနတတ္ၾကပါေသးတယ္။ ကြၽန္းေတြရဲ႕ အနီးဝန္းက်င္မွာေတာ့ ေရျပင္ကၾကည္လင္စိမ္းလဲ့ေနပါတယ္။ ေရေအာက္ၾကမ္း ျပင္ထိေအာင္ျမင္ေနရပါတယ္။
No comments:
Post a Comment